Słowo „bankructwo” odnosi się do stanu, w którym osoba fizyczna lub prawna nie jest w stanie spłacić swoich zobowiązań finansowych. Oznacza to, że dłużnik nie ma wystarczających środków finansowych ani aktywów, aby zaspokoić roszczenia wierzycieli. Bankructwo jest często związane z procesem prawnym, w którym dłużnik może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości, co prowadzi do restrukturyzacji długów lub likwidacji majątku w celu spłaty zobowiązań.
Synonimy słowa „bankructwo”:
Upadłość – termin z zakresu prawa, odnoszący się do formalnego procesu ogłaszania niezdolności do spłaty długów. Upadłość może mieć różne formy, w tym upadłość likwidacyjna i układowa.
Niewypłacalność – stan, w którym dłużnik nie jest w stanie uregulować swoich zobowiązań w terminie. Niewypłacalność może być przyczyną złożenia wniosku o upadłość.
Koniec działalności – odnosi się do zakończenia działalności gospodarczej z powodu problemów finansowych, co często jest efektem bankructwa.
Likwidacja – proces, w którym majątek dłużnika jest sprzedawany, a dochody z jego sprzedaży są wykorzystywane do zaspokojenia roszczeń wierzycieli.
Deficyt – sytuacja, w której wydatki przewyższają przychody, co może prowadzić do problemów finansowych i, w konsekwencji, do bankructwa.
- Krach – nagłe i drastyczne załamanie się sytuacji finansowej, które może doprowadzić do bankructwa.
W kontekście gospodarczym i finansowym, bankructwo stanowi istotny temat, ponieważ niesie ze sobą poważne konsekwencje zarówno dla dłużników, jak i wierzycieli, a także dla całego rynku. Bankructwo jest nie tylko osobistym dramatem jednostek, ale także sygnałem dla instytucji i regulatorów, aby podejmować działania mające na celu stabilizację gospodarki.